ซอส

ซอส ในการปรุงอาหารซอสเป็นอาหารเหลวครีมหรือกึ่งแข็งเสิร์ฟบนหรือใช้ในการเตรียมอาหารอื่น ๆ ซอสส่วนใหญ่ไม่ได้บริโภคตามปกติ พวกเขาเพิ่มรสชาติความชื้นและดึงดูดสายตาให้กับจาน Sauce เป็นคำภาษาฝรั่งเศสที่นำมาจากละตินซัลซ่าแปลว่าเค็ม อาจเป็นซอสยุโรปที่เก่าแก่ที่สุดที่บันทึกไว้คือ garum น้ำปลาที่ชาวโรมันโบราณใช้ ในขณะที่ doubanjiang ถั่วถั่วเหลืองของจีนถูกกล่าวถึงใน Rites of Zhou ในศตวรรษที่ 3 ซอสต้องการส่วนประกอบที่เป็นของเหลว ซอสเป็นองค์ประกอบสำคัญในอาหารทั่วทุกมุมโลก ซอสอาจใช้สำหรับอาหารหวานหรืออาหารคาว พวกเขาอาจได้รับการเตรียมและเสิร์ฟเย็นเช่นมายองเนส, เย็นที่เตรียมไว้ แต่อุ่น ๆ เช่นเพสโต้ปรุงและเสิร์ฟร้อนเช่น Bechamel หรือปรุงและเสิร์ฟเย็นเช่นซอสแอปเปิ้ล พวกเขาอาจจะปรุงสดใหม่โดยพ่อครัวโดยเฉพาะในร้านอาหาร แต่ทุกวันนี้มีซอสจำนวนมากถูกขายล่วงหน้าและบรรจุเช่นซอส Worcestershire, HP Sauce, ซอสถั่วเหลืองหรือซอสมะเขือเทศ ซอสสำหรับสลัดเรียกว่าน้ำสลัด ซอสที่ทำจาก deglazing กระทะเรียกว่าซอสกระทะ พ่อครัวที่เชี่ยวชาญในการทำซอสเรียกว่าจานรอง

 : สนับสนุนโดย pussy888thai

อังกฤษ ในอาหารอังกฤษแบบดั้งเดิมน้ำเกรวี่เป็นซอสที่ใช้กับดินเนอร์ย่าง ผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวของซอสปรุงรสขนมปังยุคกลางซอสซอสเป็นหนึ่งในซอสที่เก่าแก่ที่สุดในการปรุงอาหารอังกฤษ ซอสแอปเปิ้ล, มินต์ซอสและซอสมะรุมถูกนำมาใช้กับเนื้อสัตว์ (โดยทั่วไปคือหมู, เนื้อแกะและเนื้อวัวตามลำดับ) อาจใช้ Redcurrant jelly, mint jelly และซอสสีขาวก็ได้ ครีมสลัดบางครั้งใช้กับสลัด ซอสมะเขือเทศและซอสสีน้ำตาลถูกนำมาใช้ในจานประเภทอาหารจานด่วน มัสตาร์ดภาษาอังกฤษที่แข็งแกร่งยังใช้กับอาหารต่าง ๆ เช่นเดียวกับซอส Worcestershire คัสตาร์ดเป็นซอสขนมยอดนิยม ซอสยอดนิยมอื่น ๆ ได้แก่ ซอสเห็ดซอสมารีโรส (ที่ใช้ในค็อกเทลกุ้ง) ซอสวิสกี้ (สำหรับเสิร์ฟกับแฮกกิส) ซอสอัลเบิร์ต (ซอสมะรุมเพื่อเพิ่มรสชาติของเนื้อตุ๋น) และซอสเชดดาร์ (ใช้ในกะหล่ำดอกหรือมะกะโรนี และชีส) ในอาหารอังกฤษร่วมสมัยเนื่องจากความหลากหลายของสังคมอังกฤษในปัจจุบันมีซอสมากมายที่มีต้นกำเนิดจากอังกฤษ แต่ขึ้นอยู่กับอาหารของประเทศอื่น ๆ โดยเฉพาะอาณานิคมในอดีตเช่นอินเดีย